Jesień
Patrzcie! Idzie pani Jesień.
Małe krosno z sobą niesie.
I w koszyczku ma niteczki
kolorowe -jak z bajeczki!
Spójrz, usiadła tam, na łące,
gdzie widzieliśmy zające.
W krośnie nitkę przetykała.
Śliczny dywan wnet utkała.
Już na pole go rzuciła.
Łąki, lasy pozłociła.
O! Uniosła się pod chmury
i cekiny sypie z góry!
Jakie śliczne, kolorowe.
Tu czerwone, tam brązowe.
Gdy w krajobraz piękno dała,
z szumem wiatru odleciała.
/Elzbieta Krystek - Jones/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz